Πάμε για Νίσυρο

Είμαστε στο πλοίο. Κοιμόμαστε του καλού καιρού. Το σκυλί δεν δείχνει να έχει καμία ανάγκη, ευτυχώς δεν κουνάει κιόλας. Έχουμε πάρει καμπίνα κατοικιδίου, τρομάρα μας, για να έχουμε το ζούδι μας μαζί. Καλά κάναμε, γιατί τα κλουβιά στο κατάστρωμα δεν είναι ούτε για ποντίκια. Οι κουκέτες είναι μια χαρά καθαρές και περιποιημένες και το πλοίο άδειο, αλλά εμείς κοιμόμαστε, νεκροί τελείως από την κούραση. Το ταξίδι μας μοιάζει με την Έξοδο του Μεσολογγίου, νιώθω να έχω φύγει σαν κυνηγημένη για να γλιτώσω από κάτι, παρά ότι έχω φύγει άνετη για διακοπές.

Ο γάμος του Τηλέμαχου

Αυτοί είναι ο Τηλέμαχος και η Βανέσσα την ημέρα του γάμου τους. Παντρευτήκανε στις 26 Ιουνίου στο Δημαρχείο του Πειραιά. Μάρτυρες στο γάμο τους ήταν ο Νίκος κι εγώ. Εμείς την ίδια ημέρα φεύγαμε για Νίσυρο, ευτυχώς που οι πολιτικοί γάμοι γίνονται πρωί. Η αίθουσα του Δημαρχείου που γίνονται οι γάμοι ήταν επιβλητική και μεγάλη, με τα πορτραίτα των Δημάρχων γύρω γύρω. Ο Αντιδήμαρχος που πάντρεψε τα παιδιά ήταν χαρούμενος και μας έκανε και χιούμορ, κι όλα κύλησαν μια χαρά και μες την ευτυχία. Και στα δικά σας one way or another!